• ဗိုလ္မင္းေရာင္ရဲ႕ ေျမး
ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေသြး
နီေစြး ရဲရင့္
သံမဏိ နွင္းဆီပြင့္
ေက်ာက္လႊာထက္မွာ ပြင့္ခဲ့ၿပီ ။
• ေတာင္တန္းေတြက ေတာင္းဆို
လြင္ျပင္ေတြက ေတးခ်ိဳ
ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားက ကႀကိဳ
သေျပညိဳ ေရစိုျဖန္း
လက္ကမ္းခဲ့ၿပီ ။
• ေအာင္ဆန္းရဲ႕ေသြးေဟ့
ေထာင္နန္းဆို
ႀကိဳက္ရာေ႐ြးေတာ့
အမွန္တရားအတြက္
တျပားမွ မေလွ်ာ့ဘူး
သူ႔ေနာက္မွာ
ျပာပံုထဲက ျမန္မာျပည္
ေသြးစြန္းေနတဲ့ ဧရာဝတီ
ဆြံ႕အေနတဲ့ သံုးရာသီရွိတယ္ ။
• ဘာေၾကာင့္မ်ား
ဖိနိွပ္သူေတြက
သူ႔မ်က္လံုကို
ဗံုးတစ္လံုးထက္
ေၾကာက္ေနၾကတာလဲ ။
• ဘာေၾကာင့္မ်ား
ဖိနိွပ္သူေတြက
သူ႔စကားကို
ျမႇားတစ္ေသာင္းထက္
ေၾကာက္ေနၾကတာလဲ ။
• တကယ္ေတာ့.....
သူ႔မွာ
လွံတစ္ေခ်ာင္း ျမႇားတစ္စင္း
အလ်င္းမရွိ
ပကတိျဖဴစင္သူ ။
• တကယ္ေတာ့...
သူ႔မွာ
ျပည္သူသာလွ်င္ရွိတယ္
သူ႔မွာ....
အမွန္တရားသာလွ်င္ ရွိတယ္
သူ႔မွာ ......
မေၾကာက္တရားသာလွ်င္ ရွိတယ္ ။
• တကယ္ေတာ့... သူဟာ.....
ရာဇဝင္ေျပာင္ေျမာက္
ေတာက္ပတဲ့ သမိုင္းကို
ျပည္သူေတြအတြက္ ေရးဖြဲ႕တယ္ ။
• တကယ္ေတာ့ ... သူဟာ
ျပည္သူကို သိတယ္...
ျပည္သူထံ သူလာတယ္ ...
ျပည္သူေရွ႕ သူရပ္တယ္ ။
• တကယ္ေတာ့ ... သူဟာ
ျပတ္သားတဲ့ အလင္းေရာင္ၾကားက
တရားမွ်တမႈ႕ .... ဓားေတြ
လြတ္လပ္ရွင္သန္မႈ႕ ... ျမႇားေတြ
ျပည္သူရဲ႕ .... အားေတြနဲ႔
ရန္သူကို .... ခုတ္ပိုင္းတယ္
သစၥာမဲ့သူကို .... တြန္းလွန္တယ္
အဓမၼဝါဒီေတြကို .... အလင္းျပတယ္ ။
• တကယ္ေတာ့ ... သူဟာ
ဇာဘုရင္ရဲ႕ ေသြးမဟုတ္ ။
နီရိုဘုရင္ရဲ႕ ေသြးမဟုတ္ ။
ဟစ္တလာရဲ႕ ေသြးမဟုတ္ ။
• တကယ္ေတာ့ .... သူဟာ
ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေသြး
ဘယ္ေတာ့မွ ....
ဘယ္ေတာ့မွ ....
ဘယ္ေတာ့မွ ....
ျပည္သူရဲ႕ လည္ေခ်ာင္းေသြးနဲ႔
ေျခမေဆးဘူး ။ ။ ။
📝 ခ်မ္းၿငိမ္းေအး
( မႏၲေလး စာေပေဟာေျပာပြဲတြင္ ဆရာဦးဘုန္း ( ဓာတု ) ႐ြတ္ဆိုသြားေသာ ကဗ်ာ )
No comments:
Post a Comment