ရတနာ့သုတ္ကုိ
ေ၀သာလီမွာ ေဟာၾကားခဲ့တယ္။နိကာယ္ = စုေဆာင္းျခင္း
ဓမၼသံဂါဟက = တရားေတာ္မ်ားကို စုေဆာင္းထားသူ
ပ႒ာန္း = ပ (အမ်ားႀကီး) + ႒ာန္း (အေၾကာင္းမ်ားရွိ)
ပဗၺဇၨ = ရဟန္းခံတယ္။
ဒုလႅဘ = သိမ္သမုတ္တယ္။
ပ႒ာန္းဆိုသည္မွာ....
၁။ အေၾကာင္းတရားေတြ အမ်ားႀကီး
၂။ အဲဒါေတြကို ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္၊ ကဗ်ာကထာေတြနဲ႔ ေ၀ဖန္ရ
၃။ သဗၺညဳတဉာဏ္ရဲ႕ က်က္စားရာျဖစ္တယ္။
(ပ႒ာန္းကို ဘယ္သူမွ ျပည့္စံုေအာင္ မသိႏုိင္ဘူး။ သဗၺညဳတရွိမွသာ သိႏုိင္)
ေက်ာင္းလွဴတာဟာ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ေပးလွဴရာ ေရာက္ပါတယ္။
ေစတနာ သဒၶါတရား ေကာင္း႐ံု၊ ေပးလွဴ႐ံုနဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္မျပဳႏိုင္ဘူး။
ကုသိုလ္ = အျပစ္ကင္း၊ ေကာင္းက်ိဳးေပး။
ပ႒ာန္းတြင္ ေက်းဇူးတရားသည္ [ေကာင္းတာ၊ ဆိုးတာ] ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကို ျပဆိုသည္။
တံတားေဆာက္တာ ေက်းဇူးပဲ...
ဒါေပမယ့္ တံတားကို မျပဳျပင္ဘဲ ပစ္ထားရင္ ေက်းဇူးမဲ့ပါတယ္...။
ေဟတုပစၥေယာ၀ါဒကို အေျချပဳၿပီး အုိင္းစတုိင္းက Relativity Theory ကို တီထြင္ခဲ့တာ။
ဗုဒၶရဲ႕ တရားဓမၼေတြကို ေလ့လာဖို႔အတြက္ (၉) ဌာန ရွိပါတယ္။
၁။ သရဏဂံု
၂။ သိကၡာပုဒ္ ၁၀ ပါး
၃။ ၃၂ ေကာ႒ာန
၄။ ကုမာရ - ပညာ
၅။ မဂၤလသုတ္
၆။ ရတနသုတ္
၇။ တိေလာသုတၱ
၈။ နိယိကႏၵ
၉။ ေမတၱာသုတ္
သရဏဂံုဆိုတာ... First essential thing ျဖစ္တယ္။
သရဏဂံုပ်က္ရင္ ေထရ၀ါဒ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
