အေပ်ာ္မယားျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား

 

ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၉၈ခုႏွစ္တြင္ ျပဌာန္းခဲ့ေသာ ျမန္မာနုိင္ငံတရား ဥပေဒမ်ားဆုိင္ရာ အက္ဥပေဒတြင္ အမႈသည္မ်ား သည္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လ်ွင္ ဗုဒၶဘာသာတရားဥပေဒ၊ မေဟာေမဒင္ျဖစ္လ်ွင္ မဟာေမဒင္ တရားဥပေဒ၊ ဟိႏၵဴျဖစ္လ်ွင္ ဟိႏၵဴတရားဥပေဒအရ အဆုံးအျဖတ္ေပးရမည္ဟု ျပဌာန္းထားေသာ္လည္း အမႈသည္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မဟာေမဒင္၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဟိႏၵဴစသည္ျဖင့္ ျဖစ္လာပါက မည္ကဲ့သုိ႔ ဆုံးျဖတ္ရမည္ကုိကား မပါဝင္ခဲ့ေပ။

ျမန္မာ့ဓေလ့ ထုံးတမ္းႏွင့္ႏွွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထုိင္လာခဲ့ၾကေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ား သည္ လူမ်ဳိးျခားမ်ား၏ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားကုိ နားမလည္ၾကေခ်။ လူမ်ဳိးျခားေယာက်္ားႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျပီး အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ေနထုိင္လာခဲ့ၾကသျဖင့္ မိမိတုိ႔သည္ တရားဝင္ လင္မယားအျဖစ္သာ နားလည္ၾက သည္။ ျမန္မာ့ဓေလ့ ထုံးတမ္းဥပေဒအရ လင္ႏွင့္မယားသည္ တန္းတူအခြင့္အေရး ရရွိၾကသည္။ 

လင္ေသမယား၊ မယားေသလင္ အေမြဆက္ခံခြင့္သည္ တရားတစ္ထုံးစြဲဆုိေတာင္း ခံရသည့္အခြင္႔ အေရးမ်ဳိးမဟုတ္ေခ်။ ၿမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒအရ လက္ထပ္ထိမ္းျမားေရး တြင္ ဘာသာ အယူဝါဒ မတူညီမႈ အတား အဆီး၊ လူမ်ဳိးအႏြယ္ ဇာတ္မတူညီမႈ အကန္႔အသတ္၊ လက္ထပ္ထိမ္းျမားပြဲကုိ မဂၤလာအခမ္းအနားႏွင့္ ျပဳလုပ္ရမည္ဟူေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိသျဖင့္ လူမ်ဳိးျခား ေယာက်္ားမ်ားကုိ တရားဝင္ လင္ေယာက်္ားဟူ၍ပင္ နားလည္ၾကသည္။

သုိ႔ရာတြင္ အေရးကိစၥ တစ္စုံတစ္ရာေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ တရားဝင္ လင္မယား
ျဖစ္ေၾကာင္းကုိပင္ မနည္းခုခံေနရသည္။ မိမိတုိ႔၏ ပုဂၢလိကအခြင့္အေရးမ်ား ဆုံး႐ႈံးရေသာအခါ ဥပေဒ၏ အကူအညီကုိ ယူရေသာအခါ ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခား၊ လင္ေယာက်္ား၏ တရားဥပေဒအေပၚမွာ လုံးဝ
တည္သြားေတာ့သည္။ ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခားေယာက်္ား၏ တရားဥပေဒက ဤနည္းဤပုံျဖင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းကုိ အသိအမွတ္မျပဳ။ လက္ထပ္ထိမ္းျမားလ်ွင္ ဤနည္းလမ္း ဤစည္းကမ္းမ်ားကုိ မလုိက္နာပါက တရားမဝင္ဟု ျပဌာန္းထားလ်ွင္ ျမန္မာ့ဓေလ့ထုံးတမ္း ဥပေဒအရ တရားဝင္ေနမႈကုိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း တရားမဝင္ဟုပင္ ဆုံးျဖတ္ခံရသည္။

ထုိအခါ ႏွစ္ဦးသား အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းၾက စဥ္ က ေမြးဖြားလာေသာ သားသမီးမ်ား သည္ပင္ တရားမဝင္ေသာ သားသမီးမ်ား အျဖစ္ မ်က္ႏွာငယ္ ဘဝေရာက္ရေလေတာ့ သည္။ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေနႏွင့္ သားကုိသခင္၊ လင္ကုိဘုရားဟူေသာ အယူအဆ၊ အိမ္ဦးနတ္ဟူေသာ အေတြးအေခၚမ်ားျဖင့္ ရုိေသေလးစားစြာ ျပဳစုလုပ္ေက်ြးခဲ့ရသည္မ်ားပင္ အရာမထင္ေတာ့ဘဲ အေပ်ာ္မယား အဆင့္အတန္း သုိ႔ပင္ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာ့ဓေလ့ ထုံးတမ္းအရ ဤသုိ႔ကာမဂုဏ္ကိစ ၥမ်ဳိးတြင္ “အေပ်ာ္” ဟူ၍ သတ္မွတ္ခံရျခင္းသည္ အမ်ဳိးသမီး၏ ဂုဏ္သိကၡာကုိ မ်ားစြာက်ဆင္းေစသည္။

ဤသုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ဘာသာျခား လူမ်ဳိးျခား ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ ဖက္မိ ရေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး၏ အနာဂတ္ဘဝ အာမခံခ်က္မ်ားသည္ ေရေရရာရာ မရွိေတာ့ဘဲ ရင္နင့္စဖြယ္ အျဖစ္ဆုိးမ်ားသာ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ အျဖစ္ဆုိးမ်ားမွ ကင္းလြတ္ေစ ရန္ ရည္သန္ လ်က္ အမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကုိ မ်ဳိးခ်စ္ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒ က်ြမ္းက်င္ သူမ်ဳိးခ်စ္ျပည္သူ မ်ားမွ ျဖစ္ေပၚလာေစ ရန္၊ ျပဌာန္းေပးေစရန္ ၾကိဳးစားေဆာင္ရြတ္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏။ မ်ဳိးမခ်စ္၊ မ်ဳိးမစစ္မ်ားကေတာ့ အခုထိ ကန္႔လန္႔ တုိက္ဆဲျဖစ္သလုိ ဆက္လက္ျပီးေတာ့လည္း ကန္႔လန္႔တုိက္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
 
(ဦးေအးခ်ဳိ-မဟာဝိဇၨာ)

http://yinkhwinlam.blogspot.com/2013/09/blog-post_226.html