မေန႔က အတိအက်ဆိုရင္ 14.9.2013 ရက္ေန႔ကေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္တာဝန္က်ရာ ရဲစခန္းကို ရဲခ်ဳပ္ႀကီး လာစစ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ အားလုံးျပာယာခတ္ကုန္တာေပါ့။ ႀကိဳတင္မေျပာဘဲနဲ႔ ေရွာင္တခင္ဝင္စစ္တဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္လဲ ရွိစုမဲ့စု ရဲေဘာ္ေလး ၁၅ေယာက္ေလာက္နဲ႔ အေျပးအလႊားအစစ္ခံရတာေပါ့။
ရဲခ်ဳပ္ႀကီးက ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ ရဲစခန္းေရွ႕က ကုလားထိုင္အစုတ္ေလးေပၚမွာထိုင္ၿပီး
"တပည့္ေျဖးေျဖးလုပ္ပါကြာ ရပါတယ္။ ငါကႀကိဳမေျပာထားေတာ့ မင္းတို႔လဲျပင္ဆင္ခ်ိန္ ဘယ္ရမလဲ ငါနားလည္ပါတယ္ကြာ။ ဒါထက္မင္းစခန္းက အမိုးေတြမလုံ႔ပါ့လားကြ ေဟာ ထိုင္ခုံေတြလဲ မေကာင္းဘူး ရဲကားကလဲ ေဆးေရာင္မွိန္ေနၿပီ မေတာက္ေျပာင္ဘူးကြ။ မင္းတပည့္ေတြလဲၾကည့္ပါဦးကြာ။ ယူနီေဖာင္းေတြ စုတ္ေနၿပီ။ လွည့္ကင္းလွည့္ဖို႔ ဆိုင္ကယ္ေတြလဲမေတြ႔ပါ့လား။ မရွိဘူးလား။ ကဲကဲ
ဘာမွေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ မနက္ျဖန္က်ရင္ ရဲစခန္းလိုအပ္ခ်က္ အေသးစိတ္စာရင္းေရးၿပီး ငါ့ရုံးကိုလာခဲ့ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ကြာ။ ျပည္သူ႔ဘဝလုံၿခဳံေရး ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ရဲစခန္းက ဒီေလာက္စုတ္ျပတ္ေနတာ ရဲခ်ဳပ္ လုပ္ေနတဲ့ငါရွက္တယ္ကြ။ ေၾသာ္တစ္ခါတည္း ရဲစခန္းအသုံးစရိတ္ေတြပါ အကုန္တြက္ၿပီးတင္ျပေနာ္။
တစ္လစာႀကိဳထုတ္ေပးလိုက္မယ္ ကဲကဲ တပည့္တို႔နားေတာ့ ငါရုံးျပန္လိုက္ဦးမယ္ကြ ေနာ္"
"ဆရာ ဆရာ။ အိပ္ေနတာလား ဒီမွာ ခရိုင္ရုံးကိုသြင္းရမဲ့ ခရိုင္အသင့္တပ္ခြဲ စားစရိတ္ ၃၅၀၀၀ ဒီေန႔
ေနာက္ဆုံးေပးသြင္းပါတဲ့ ႏိႈးေဆာ္စာေရာက္လာၿပီ"
"လခြီး တဲ့မွ အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့ေကာင္ ဒီမွာ ရဲခ်ဳပ္ႀကီးကို အိပ္မက္မက္ေနတာ
ေကာင္းခန္းေရာက္မွကြာ ဟင္း"
ႏွစ္သီးစားလွေရႊ
No comments:
Post a Comment